Presentatie: Guy Van Looy.
Op dinsdag 14 december om 20u. op de tweede verdieping van Den Bengel, Grote Markt, Antwerpen.
Zoals muskieten en vuurvliegjes in het slik en het onkruid langs de oevers van de Mississippi, bruiste Beale Street in West-Memphis in de jaren dertig eerst na zonsondergang. Het geluid van radio’s schalde uit luidsprekers en het boogiewoogie pianogeluid rolde gedempt uit de kroegen. Na middernacht verzuurde de stadssfeer en een vork of een ijspik waren bij voorkeur dikwijls een moordwapen. ‘Pee Wee’s’ was waarschijnlijk één van de meest beroemde kroegen in Beale Street. De kleedkamer was volgepropt met blaasinstrumenten, gitaren en banjo’s én voor iedereen toegankelijk die muziek wou spelen. Alle belangrijke muzikanten van en rond Memphis hebben elkaar bij Pee Wee’s ontmoet. In die biotoop groeide Little Junior Parker op en vond later zijn weg naar de Sun studio’s van Sam Phillips. ’Please Baby Blues’ is één van de vele opnamen die hij nadien in Houston realiseerde, in het goede gezelschap van gitarist Pat Hare en pianist Bill Johnson, voor het Duke-platenlabel van Don Robey. Howlin’ Wolf oefende een grote invloed uit op Junior Parker. Dat horen we heel duidelijk in ‘Can’t Understand’, met die cadans die onmiddellijk herkenbaar is en waarover Junior Parker zijn in de gospel ondergedompeld timbre overheen legt. Met de gitaristen Pat Hare en Floyd Murphy, pianist Bill Johnson en drummer John Bowers vormde hij zijn Blue Flames, die hem verder naar zijn roem zouden brengen. Vanavond delen we opnieuw Junior Parker zijn muzikale vreugde.