Multimedia voordracht op dinsdag 11 maart om 20u. op de tweede verdieping van Den Bengel, Grote Markt, Antwerpen.
Presentatie: Aloïs Sertyn.
Het pijporgel werd door de Afro-Amerikaanse gemeenschap in het begin van de twintigste eeuw gebruikt in de kerk. Het deed eveneens dienst als begeleidingsinstrument in de entertainmentwereld aangezien de grammofoon nog niet was ingeburgerd. Ik heb dit gelezen in het boek over het leven van Thomas “Fats” Waller geschreven door zijn zoon Maurice. Count Basie, die orgellessen heeft gekregen van Fats Waller, besteedt in zijn boek “Good Morning Blues” ook de nodige aandacht aan het pijporgel. Laurens Hammond heeft in1934 het Hammondorgel uitgevonden. Deze uitvinding gaf de muzikanten de mogelijkheid om hun instrument te verplaatsen in functie van hun optredens. Dit in tegenstelling tot het pijporgel. De eerste, eerder religieus getinte opnamen op Hammondorgel die vereeuwigd werden, zijn waarschijnlijk die van Fats Waller op 29/9/1943 in New York. Wild Bill Davis was één van de eersten die jazz speelde op het Hammondorgel vanaf 1948 en hij maakte zijn eerste opname in New York in 1949: Mercury 8136 – Oobie Yoobie Boogie. Hij was een vernieuwer, de eerste die het instrument in een trio bespeelde (orgel, gitaar en drums). Deze formule had veel succes aan het begin van de jaren ’50, mede door de opkomst van de Juke-Box. Wild Bill Davis kreeg vele navolgers, o.a. Bill Doggett en Milt Buckner. William Strethen Davis, zijn oorspronkelijke naam, was een veelzijdig muzikant en zijn bijdrage aan de jazzmuziek en het Hammondorgel zijn niet te onderschatten! Dit wordt een avond voor de Hammondorgelliefhebber! Zoals Wild Bill het zelf dikwijls gezegd heeft toen hij April in Paris speelde: “One more!”. LEVE WILD BILL!